• izledim
    • izlemek istiyorum
  • youreads puanı (8.22)
bohemian rhapsody - bryan singer
bohemian rhapsody, queen grubuna, müziklerine, klişelere meydan okuyan ve kuralları yıkarak dünyanın en sevilen sanatçılarından biri haline gelen ikonik solistlerine bir saygı duruşu niteliği taşıyor. film, simgeleşmiş şarkıları ve devrimci sesiyle grubun meteorik yükselişine, mercury'nin yaşam tarzının kontrolden çıkması ile çıkan iç çatışmaya ve yaşamını tehdit eden hastalığına rağmen mercury'nin rock müzik tarihinin en büyük performanslarından birinde gruba liderlik ettiği live aid konserinin arifesinde muzaffer birleşme sürecine yayılıyor. bu süreçte de, her zaman bir aile gibi olan ve günümüzde dışlanmışlara, hayalperestlere ve müzikseverlere ilham vermeye devam eden bir grubun mirasını süslüyor. (beyazperde)


  1. valla filme 6 puan verdim.

    herkesin çok sevdiği live aid sahnelerinin gerçeği zaten youtube'da var, hem de filmdekinden daha gerçek! belki onlarca defa izlemişimdir; freddie abinin oradaki hali tavrı zaten neredeyse beynime kazınmış durumda. filmde bunun yeniden üretimini görmek - iyi muzik dışında - pek bir anlam ifade etmedi. havayı dramatikleştirmek için kattıkları o yapay ayrıntılar iyice soğuttu beni filmden: bohemian rapsody'ye girmeden önce fredie'nin huşu içindeki tereddütü mesela. gerçeğine bak, öyle bir şey yok. adam roket gibi giriyor şarkıya orijinalinde. hele brian may'in freddie'ye ve seyircilere her baktığında yüzüne çöken vahiy tebliğ alıyormuş ifadesink gerçekten kaldıramadım. film boyunca bunu o kadar tekrarlıyor ki.

    hadi bu ayrıntılar bir yana, filmin dramatik gücünü arttırmak uğruna çok temel bazı olayların meydana gelişi ve tarihsel siralamalariyla bu kadar ucuz a oynamaları peh dedirtti. yani bunları gördükten sonra filmin hangi dediğine inanabilirsin ki? nereden biliyim freddie'ye doğru yansıttığını? neden kafamdaki freddie imgesini değiştireyim yalancı bir film uğruna?

    hadi bunlar da bir yana, freddie'nin grup üyeleriyle iliskisine dair o kadar az söylüyor ki film. birlikte çalmaya başladıkları ilk konser sahnesinden hemen sonra 1 sene atlıyor film. ulan dur bi, göster bakalım adamlar nasıl müzik üretiyorlar, nasıl beste yapıyorlar, ne muhabbetler ediyorlar, nasıl müzik tartışıyorlar... buralar hiç yok. varsa yoksa pembe dizi romantik komedi pasajları.

    brian may'in aynısının tıpkısını yapmışlar ama freddie'nin dişlerini o kadar abartmışlar ki, adam sanki dişlerinden rahatsız oluyor, 10 saniyede bir ağzını büzüyor.

    ne bileyim hiç beğenmedim, beklentilerimin çok altında kaldı, çok boş buldum filmi.